 |
Jorge Francisco Isidoro Luis Borges Acevedo
(1899 - 1986)
Αργεντίνος συγγραφέας, δοκιμιογράφος και ποιητής γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες. Το 1914 η οικογένειά του μετακόμισε στην Ελβετία, όπου παρακολούθησε το σχολείο και ταξίδεψε στην Ισπανία. Με την επιστροφή του στην Αργεντινή το 1921, ο Borges άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα και δοκίμια σε λογοτεχνικά περιοδικά. Επίσης, εργάστηκε ως βιβλιοθηκάριος και δημόσιος ομιλητής. Το 1955 διορίστηκε διευθυντής της Εθνικής Δημόσιας Βιβλιοθήκης (Biblioteca Nacional) και καθηγητής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες. Το 1961 ήρθε στην προσοχή της διεθνούς κοινότητας όταν έλαβε το πρώτο βραβείο των International Publishers. Το 1971 κέρδισε το Βραβείο της Ιερουσαλήμ. Το έργο του έχει μεταφραστεί και δημοσιευτεί ευρέως στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη. Πέθανε στη Γενεύη της Ελβετίας, το 1986.
|
Nα εκτιμάμε την ζωή…
|
… μα μπορώ να σ’ ακούσω και να τα μοιραστώ μαζί σου.
Δεν ξέρω αν μπορώ να αλλάξω το παρελθόν και το μέλλον μας,
… μα μπορώ όταν με χρειάζεσαι να είμαι μαζί σου.
Δεν ξέρω αν μπορώ να αποτρέψω τα παραπατήματά μας,
… μα μπορώ να σου προσφέρω το χέρι μου να κρατηθείς και να μην πέσεις.
Δεν ξέρω αν μπορώ να έχω απαντήσεις για τις αμφιβολίες και τους φόβους μας,
… μα μπορώ να σε στηρίζω, να σου δίνω κουράγιο και να σε βοηθώ αν μου το ζητάς.
Δεν ξέρω αν μπορώ να αποτρέψω όταν κάποιες θλίψεις μας σκίζουν τις καρδιές μας,
… μα μπορώ να μαζέψω τα κομμάτια να τις φτιάξουμε ξανά πιο δυνατές.
Δεν ξέρω αν μπορώ να πω, ούτε πώς γίναμε, ούτε πώς θα γίνουμε,
… μα μπορώ να σ’ αγαπώ όπως είσαι.
Δεν ξέρω αν οι χαρές σου, οι θρίαμβοί σου και οι επιτυχίες σου δεν είναι δικές μου
… μα μπορώ όμως ειλικρινά να τα απολαμβάνω να σε βλέπω ευτυχισμένη
Δεν ξέρω αν μπορώ να περιορίσω μέσα σε όρια αυτά που πρέπει να πραγματοποιήσεις
… μα μπορώ όμως να σου προσφέρω τον ελεύθερο χώρο που χρειάζεσαι για να μεγαλουργήσεις
Ποιος δεν θέλει να εκπέμπει αγάπη;
Ποιος δεν ζητά να βελτιώσει τις σχέσεις του;
Ποιος δεν προσπαθεί να αρπάξει τις ευκαιρίες;
Ποιος δεν ποθεί να ακούμε την καρδιά μας
Ποιος δεν επιθυμεί να είναι ευτυχισμένος;
Ποιος δεν ξέρει ότι είμαστε εδώ περαστικοί;
Το ξέρω και δεν έχω αξίωση, μου αρκεί που με θέλεις.
