Θρησκευόμενος ή τί άλλο;


Θρήσκος: Ζει σύμφωνα με την διδασκαλία της θρησκείας του, που μετέχει τακτικά στη ζωή της Εκκλησίας.
Θρησκόληπτος: Διακατέχεται από υπέρμετρο θρησκευτικό ζήλο, που είναι υπερβολικά αφοσιωμένος στη θρησκεία που βλέπει τα πάντα υπό θρησκευτικό πρίσμα.
Θρησκομανής: Αφοσιώνεται στη θρησκεία του σε βαθμό μανίας και φανατισμού.
Άθρησκος: Δεν αποδέχεται καμία θρησκεία, αλλά δεν απορρίπτει απαραίτητα την ύπαρξη ενός υπέρτατου όντος, μιας ανώτερης δύναμης, βασιζόμενος σε μια δική του φιλοσοφία περί της ύπαρξής της.
Άθεος: Αρνείται την ύπαρξη οποιουδήποτε θεού ή κάποιας ανώτερης δύναμης. Ο άθεος, όπως είναι ευνόητο, είναι (εν μέρει) ταυτόχρονα και άθρησκος.
Αγνωστικιστής: Κρατάει μια σχετικά ουδέτερη στάση, θεωρώντας πως δεν είναι δυνατή, τουλάχιστον προς το παρόν, η απόδειξη περί ύπαρξης ή μη ύπαρξης θεού.
Σκεπτικιστής: Απορρίπτει τις δογματικές αλήθειες, αμφισβητώντας την δυνατότητα της απόλυτης γνώσης.
Ουμανιστής: Χωρίς να εστιάζει στην ύπαρξη ή όχι θεού, θεωρεί πως ο άνθρωπος είναι ο μόνος υπεύθυνος για τις πράξεις του και την ζωή του, που τίθεται κάτω από τους φυσικούς νόμους, χωρίς την παρέμβαση ή μεσολάβηση κάποιου ανώτερου όντος, απορρίπτοντας ταυτόχρονα την μεταθανάτια ζωή, την μετενσάρκωση και την αθανασία της ψυχής. Ο ουμανιστής λέγεται ανθρωπιστής στα ελληνικά, αλλά αποφεύγεται η χρήση του, για να μην προκαλείται σύγχυση με τον ανθρωπιστή=φιλάνθρωπο.
Ορθολογιστής: Θεωρεί πως η γνώση προκύπτει απ’ την λογική σκέψη. Παρ’ ότι δεν απορρίπτει απόλυτα την έννοια «θεός», εν τούτοις δεν του αποδίδει υπερφυσικές δυνατότητες, και όπως και ο ουμανιστής, δεν θεωρεί πως οι πράξεις και η ζωή τού ανθρώπου καθοδηγούνται ή επηρεάζονται απ’ αυτόν.